ZTRy wjechały na Bielika - demony pokonane

Czwartek, 4 września 2014 · dodano: 04.09.2014 | Komentarze 8

Wreszcie po dwóch latach i kilku próbach udało mi się zdobyć podjazd na przy autostradzie na szlaku Orła Bielika. 
Nie wiem co miało największy wpływ na to? Nowe koła czy może 8 tysięcy kilometrów, które przejechałem w tym roku? Najważniejsze, że w końcu się udało zaliczyć ten podjazd. 
Na wstępie chciałbym podziękować Krzyśkowi, który zmobilizował mnie do podjęcia kolejnej próby zmierzenia się z tym podjazdem. Dzięki jego wsparciu i determinacji przezwyciężyłem niemoc. 
Wszystko zaczęło się kilka tygodni temu od decyzji o wymianie kół w Meridzie. Dzięki nieocenionym radom Pawła z Coolbike zdecydowałem się na następującą konfigurację kół:
- obręcze Stan's ZTR Crest 29 notubes
- piasty DT 240s (przód/tył)
- sprychy DT Aerolite 0,9mm
- nyple DT prolock alu
- zaciski KCNC Titanium Mountain Skewers (46 g)
Pierwsze co rzuca się w "oczy", a właściwie w ręce to waga tych kół. Są niesamowicie lekkie. Waga w przypadku przedniego koła pokazała 704 g, a w przypadku tylnego 780 g. Dwa koła ważą nieprawdopodobne 1484 g Muszę przyznać, że ta niska waga ma ogromny wpływ na samą jazdę. Na razie jeszcze założone są stare tarcze hamulcowe, nowe tarcze XT są w drodze (w planach jest również wymiana hamulców). Kupiona jest również nowa kaseta XT, która również czeka na nowy łańcuch i nową korbę. Skok jakościowy jest nieprawdopodobny. W tej chwili na koła założyłem jeszcze opony Continentala RaceKing 2.2, które miałem poprzednio oraz dętki. Na wiosnę na obręczach powinny wylądować opony bezdętkowe. Prawdopodobnie Geax. Rower jest jeszcze w fazie przebudowy. Co będzie jak przebudowa się zakończy? Przecinak? :)
Kilka fotek z wczorajszego montażu :) Kłopotów było sporo, ale o tym nie ma co pisać w takim dniu :)
 
Jeszcze tylko dwa słowa o samym jeździe na Bielika. Muszę przyznać, ze nie było łatwo. Miałem nawet chwilkę zwątpienia gdy przy drugiej próbie znów popełniłem błąd z pierwszego podjazdu. Udało się za trzecim razem. Tym razem obrałem prawidłową ścieżkę i przy ostatnim zakręcie w lewo nie pojechałem prosto jak dwa razy poprzednio tylko udało mi się zakręcić :) Kluczem było trzymanie się lewej strony. Jazda prawą stroną dwukrotnie kończyła się w miękkim gruncie obok zakrętu. Oprócz odrobiny siły na Bieliku potrzebna jest odrobina techniki. Odpowiednie rozłożenie siły docisku na przenie i tylne koło pozwoli pokonać ten podjazd! Kto jeszcze nie podjechał zapraszam bo warto!
 
Sprawdziłem przewyższenie tego podjazdu. "Górale" będą się pewnie śmiali ale na nizinach to prawdziwa góra :) 
na 550 m podjazdu wzrost wysokości wynosi 52 m.