Aniele stróżu mój...

Czwartek, 23 kwietnia 2015 · dodano: 23.04.2015 | Komentarze 4

Dzień zaczął się rewelacyjne. Poza tym, że po raz pierwszy udało mi się pojechać na w pełni złożonym i kompletnym Giancie to zaraz po wyjeździe z domu spotkałem Grzegorza. Nie muszę mówić, że jazda z nim to ogromna przyjemność i równie ogromny wysiłek aby za nim nadążyć. Nie inaczej było tym razem. Choć starałem się rozmawiać w czasie jazdy przyznaję, że łatwo nie było...  Udało mi się namówić Grzegorza abyśmy pojechali moją trasą do pracy. Na Piastów rzuciłem mu, że do zrobienia jest KOM, no i tyle go widziałem... Zdążyłem jeszcze z daleka krzyknąć "dalej", miało do oznaczać, że za zakrętem w Sowińskiego trzeba przejechać jeszcze jakieś 50-100 metrów. Grzesiek pomyślał, że miał zakręcić "dalej" i zawrócił. Dopiero jak dojechałem wytłumaczyłem o co mi chodziło... Mimo tego krążenia 5 czas na KOMie. Jedziemy dalej Potulicka, Owocowa i wjazd na Bulwar Piastowski. Wcześniej rozmawialiśmy również o tym KOMie, który na Stravie został ochrzczony "Bosmańska Strzała". Postanawiamy zaatakować, Grzesiek wydaje komendę abym trzymał koło. Na takim kole mogłem jechać i jechać... Licznik pokazuje zawrotne cyfry... Z daleka widzimy dwóch "kolesi" idących dedeerką lub niededeerką (dlaczego to nie jest wyraźnie oznakowane jako DDR?). Razem krzyczymy uwaga. Jeden z gości schodzi normalnie na bok, a drugi zachowuje się totalnie irracjonalnie. Najpierw w lewo, potem w prawo, a na sam koniec prosto pod rower Grześka. Na szczęście sekundę wcześniej puściłem koło i zjechałem w lewo na bruk.... Kątem oka widzę jak Grzegorz razem z rowerem przelatuje nad kolesiem.... Po hamulcach, zeskakuję z roweru... Grzegorz już razem z drugim kolesiem tamują krwawienie rękawiczką. Koleś się nie rusza ale widać, że oddycha. Na dedeerce kałuża krwi... na szczęście po chwili odzyskuje świadomość. Jak się okazuje jest totalnie pijany... To tłumaczy jego dziwne zachowanie podczas zderzenia. Coś bełkocze i chce wstawać. Drugi, wygląda na trzeźwego razem z Grześkiem starają się go uspokoić i zapobiec temu aby wstał. W plecaku wożę bandaż, plastry i chusteczki, którymi zastępujemy rękawiczkę Grześka. Po chwili przyjeżdża pogotowie. Drugi z kolesi się ulatnia, a pijanego zabierają do karetki i zamykają drzwi. Grzesiek ich nie zainteresował... Dopiero po jakimś czasie pytają się jak się czuje...
Jesteśmy już sporo spóźnieni. Grzegorz mocno poobijany... eskortuję go do pracy. Gdy już wiem, że dotarł sam lecę do pracy... ostrożnie. Po drodze spotykam ludzi, którzy byli z "pijakiem"... Okazuje się, że karetka go zabrała....
 
Ułamki sekund zadecydowały o tym, że nie wpadłem razem z Grześkiem w tego gościa..., a może to anioł, którego wożę ze sobą Giantem...? Kto wie...?
 

Anioł Stróż....