Chwila nieuwagi...

Sobota, 3 października 2015 · dodano: 04.10.2015 | Komentarze 1

Oj ja naiwny, myślałem że uda się przejeździć cały sezon bez konieczności walki z ogumieniem.
Dobre opony w szosie, system bezdętkowy w góralu przez ostatnie dziewięć miesięcy i prawie 11 tys. kilometrów dawały radę.
Jednak nawet najlepsze opony i systemu nie dadzą rady gdy myli się człowiek. Tak, przyznaję pomyliłem się i kosztowało mnie to naprawę koła w terenie. Potem była kolejna pomyłka i następna wymiana dętki. Przyznam się, że o ile za pierwszym razem jeszcze sobie tłumaczyłem tą sytuację pechem to za drugim razem nie mam wytłumaczenia. Kompletnie nie wiem co się stało i w jaki sposób przebiłem drugą dętkę. Podczas jej zakładania dokładnie sprawdziłem czy w oponie nie ma żadnych ciał obcych. Niby wszystko było w porządku, a jednak coś nie wyszło i mam dziurę w drugiej dętce.
W jaki sposób przebiłem pierwszą?
Chwila nieuwagi połączona ze zbyt dużą pewnością co do niezniszczalności sprzętu.
Dojeżdżając z Marcinem do Marienthal trafiamy na jadących sakwiarzy, którzy zajmują całą wąską drogę. Jadę za nimi przez chwilkę i tracę koncentrację. Zamiast skupić się na drodze obmyślam "plan" ich ominięcia. Tak go sobie obmyślałem, że nie zauważyłem jednego, jedynego kamienia leżącego na pustej drodze. Kamień był ostry, koło napompowane na ponad 8 bar i nie było szans aby wyjść z tego bez szwanku. Dobita opona i w konsekwencji dętka przecięta w dwóch miejscach po około centymetrze. Dętka nie nadaję się nawet do łatania.

Po przerwie na serwis i po przejechanych około 70 km Marcin stracił kompletnie siły. Z minuty na minutę Marcin słabł mi w oczach. Nasza prędkość wciąż malała, a każdy nawet najmniejszy podjazd stawał się dla mojego towarzysza Everestem. Dostosowałem prędkość do niego i jakoś dotoczyliśmy się do domu.