Krzywy las

Czwartek, 25 czerwca 2015 · dodano: 25.06.2015 | Komentarze 2

Ile warte są moje postanowienia? Tyle co nic!!! Po niedzielnej jeździe obiecałem sobie, że do maratonu w Gorzowie nie wsiądę na rower. Bolący Achilles coraz mocniej przeszkadzał mi w jeździe, a jedynym sposobem na uspokojenie tego złośliwca jest ograniczenie aktywności związanej z jego naciąganiem do minimum. Dobrze mi szło trwanie w tym postanowieniu ale niestety do dzisiaj. Wracając autem po pracy mijałem mnóstwo rowerzystów. Patrząc na nich z zazdrością w duszy powtarzałem sobie - nie skusicie mnie, muszę odpocząć. Zaparkowałem auto, wchodzę do domu i spotykam gotowego do wyjazdu Pawła. Od razu proponuje mi wspólny wyjazd. Twardo odpowiadam, że muszę odpocząć, że boli mnie noga, że dam sobie dzisiaj spokój. Chwilę jeszcze rozmawiamy i w trakcie tej pogawędki pada propozycja "lajtowej" wycieczki do Krzywego Lasu za Gryfinem. Chwila zastanowienie i jestem przekonany. Znowu wygrał głód rowerowy z rozsądkiem. 
Zaraz po wyjściu z domu poczułem trzydniową świeżość. Zamiast spokojnego tempa i oszczędzania nogi zaczęliśmy cisnąć całkiem mocno. Pierwsze dwie dziesiątki poszły w 40 minut.... dopiero za w Gryfinie sytuacja się lekko uspokoiła. Jednak było już za późno. Noga odezwała się ponownie. Dalej starałem się ją oszczędzać, układając tak stopę aby nie naciągać Achillesa. Taka jazda powodowała ciągłe pedałowanie na zgiętym kolanie. To był kolejny błąd, bo po następnych dziesiątkach kolano zaczęło się odzywać... Na szczęście stało się to pod sam koniec jazdy. Ostatnie 2-3 kilometry przejechałem praktycznie na prawej nodze.
Czekamy do soboty, zobaczymy co będzie? Przecież nic się nie stanie jak "oszczędzę" nogę i dam sobie spokój...
Pożyjemy, zobaczymy....