Taki to pożyje...

Wtorek, 6 stycznia 2015 · dodano: 06.01.2015 | Komentarze 11

Wtorkowa, świąteczna wyprawa zaczęła się bardzo nieciekawie. Ruszyliśmy z Kodkiem z Warzymic ok. 9:30, dojeżdżając do Będargowa widzimy w rowie auto. Nie chciało mi się stawać wyjmować kamery i robić zdjęcia więc postanowiłem ustawić jadący rower pod odpowiednim kątem i zrobić zdjęcie. To był ogromny błąd. Okazało się, że ewolucję tą chciałem wykonać... na lodzie. Oczywiście moje wyczyny skończyły się glebą już po dwóch kilometrach jazdy. W sumie może i na zdrowie mi to wyszło, bo przez następne 98 kilometrów bardzo uważałem nawet przy najlżejszym ruchu kierownicy, nie mówiąc już o hamowaniu. Pozbierałem się jakoś ze środka asfaltu i ruszyliśmy na miejsce zbiórki. Za miejsce startu obraliśmy stację BP na Lubieszynie. Umówieni byliśmy na 10:00, a mieli się stawić oprócz nas dwóch jeszcze Krzysiek i Artur. Krzysztof jak zwykle bardzo punktualnie przyjechał autem natomiast Diabeł przyjechał odrobinę spóźniony. 10:10 ruszamy w kierunku Dobrej, a później Dobieszczyna. Chwilę po wyjeździe ze ścieżki przy miejscowości Łęgi widzimy w oddali ruch na drodze. Podjeżdżamy bliżej i naszym oczom ukazuje się "kosmiczny" widok! Na drodze stoi jeleń, a wokół niego około 10 łani! Powoli zatrzymaliśmy się i stanęliśmy jak zamurowani magią tego widoku.  Dla tej jednej chwili warto było jeździć! Tu muszę się przyznać do popełnienia ogromnego błędu. Zamiast sprawdzić tylko, że kamera nagrywa ja najzwyczajniej na świecie wyłączyłem nagrywanie... :( Dzisiaj dwa razy miałem taką sytuację. Raz z bliska mogłem nagrać liska i te stado łani z dostojnym jeleniem. Zapomniałem jeszcze napisać, że jeleń poczekał aż wszystkie łanie przejdą na drugą stronę ulicy i dopiero wtedy zszedł nam z drogi 
Parę kilometrów za Dobrą za naszymi plecami szum. Zaczynają nas mijać kolarze startujący o 10-tej z Głębokiego. Nie było innego wyjścia jak się doczepić. No i zaczęła się zupełnie inna jazda. Na końcu peletonu jadąc po 30-35 km/h odpoczywamy. Śmiejemy się nawet aby Diabeł wyskoczył do przodu i odrobinę przyspieszył. Diabeł chyba dosłownie wziął nasze żarty i zaczął wyprzedzać peleton. Niestety wkrótce został dość nieładnie potraktowany przez kogoś grupy, który rzucił mu spie... Zrobiło się średnio. Wróciliśmy na koniec w pewnym momencie dwóch z grupy miało dość i zostało za nami. Ja ustawiłem się koło kolesia na szosie i tak jechaliśmy przez pewien czas. W pewnym momencie z czoła zszedł chłopak i rzuca do mnie "czy jeździłem w peletonie?". Nie wiem w sumie co mam odpowiedzieć, byłem na kilkunastu maratonach i zdarzyło mi się jechać w grupie. Jednak moje doświadczenie uznałem za skromne więc powiedziałem, że NIE. No i wtedy się zaczęło. Otrzymałem krótki wykład jakie ja stwarzam zagrożenie jadąc w grupie, oczywiście poinformowano mnie, że mogę wszystkich powywracać, a na koniec "koleś" nakazał mi opuścić miejsce, które zajmowałem dotychczas (obok chłopaka na szosie) i pojechać na koniec... Nie polemizowałem z nim i grzecznie wykonałem polecenia. Choć muszę przyznać, że na końcu języka miałem informację o tym, że limit wywrotek na ten dzień już wyczerpałem. To by się gość przeraził ;) Dalszą część trasy jechałem już obok Kodka. Nie koniec jeszcze tej historii. Resztę dopowiedział mi Artur. Okazało się, że podjechał do niego koleś, który poinformował go (jeszcze przed Dobieszczynem), że jadą na Nowe Warpno, a to z pewnością dla nas za dużo kilometrów... Artur chciał to również skomentować... jednak sobie darował tak jak ja. Nasza "przygoda" z "peletonem" zakończyła się na mini rondzie w drodze do Nowego Warpna. Peleton pojechał na Trzebież my natomiast realizowaliśmy dalej założony plan czyli jazdę na Rieth.
 
Tutaj małe rozwiązanie zagadki zawartej w tytule wpisu. Kto jest tym "Takim"? Pewnie rozwiązanie zagadki rozczaruje większość osób :) Duże piwo wygrał tmxs, który trafnie wytypował jej rozwiązanie. Około 10 łani i jeden jeleń... taki to pożyje ;)
 
Ciąg dalszy naszej wyprawy przebiegał już bez zakłóceń. Fantastyczna droga z Rieth do Hintersee o tej porze wygląda zjawiskowo. Choć od strony Rieth jedzie się ciężej bo pod górkę. Pierwszą przerwę na prośbę Krzyśka zrobiliśmy w Hintersee. Czekolada Konrada i moje kabanosy uratowały nadwątlone siły Krzyśka, choć jak się później okazało nie na długo. Konrad odłączył się od nas w Blankensee i pojechał sam do domu. Troszkę nam zepsuł plan jazdy, bo mieliśmy z Blankensee jechać na Bismark,  on jednak pojechał prosto więc my pojechaliśmy za nim. No i tyle go widzieliśmy. Krzysiek słabł nam w oczach, staraliśmy się robić co tylko można aby ułatwić mu jazdę. Nie wiele to pomagało. Dopiero kolejny postój w Dobrej gdzie zjadł snikersa i wypił colę spowodował chwilowy przypływ siły. Od Dobrej do Lubieszyna zostało nam kilka kilometrów. Na BP licznik pokazał mi 85 km, pożegnaliśmy Krzyśka, który tego dnia zrobił z nami 75 km. Wiedziałem, że najkrótsza droga do domu z tego miejsca ma 10 km. U Diabła licznik wskazywał 87 km, a do domu zostało 12 km. Postanowiliśmy pojechać przez Mierzyn... :) W Mierzynie krótkie pożegnanie i jazda do domu. Jeszcze kilka kilometrów przed Warzymicami kombinowałem aby zakończyć dzień wynikiem ponad 100 km. No i się udało 100 km i 90 metrów to niezły wynik jak na początek stycznia ;)
  
Jeszcze raz przepraszam za przerwę w wpisie. Była nieplanowana i spowodowana innymi obowiązkami :)
Miłego wieczoru.
 
   
 

Jazz w rowie i nie chodzi to o żaden koncert
  

DDR na wysokości Łęgów posprzątane na sztukę od niedzieli
 

Trzech Króli
 

Krzysztof wyprosił postój
  

Woda trzymana na plecach nie zamarza
 

Drugi "przystanek na życzenie" :)