Dokończenie 2012 roku cz. 3

Niedziela, 28 października 2012 · dodano: 09.01.2013 | Komentarze 0

Jak się okazało to była ostatnia moja wycieczka rowerowa w 2012 roku. Niestety nie udało mi się osiągnąć rocznego dystansu 4 tys kilometrów, choć takie ambitne miałem plany. Mam nadzieję, że zrealizowane one zostaną w 2013.
Wycieczka miała być bardzo luźna ale okazała się dla mnie nie zbyt szczęśliwa. Przed wjazdem do dobrej niestety miałem bliskie spotkanie z asfaltem, chodnikiem i krawężnikiem. Natomiast mój kask miał spotkanie z czyjąś bramką wejściową do domu. Jakie szczęście, że go miałem!!! Z upadku wyszedłem mocno poobijany. Szczególnie bark i biodro odczuły to twarde spotkanie. Zbierałem się dość długo aby dojść do siebie. Z tego i różnych innych względów nie dane mi było skorzystać z uroków jazdy na świeżym powietrzu.

Z zabawnych sytuacji to prędkość maksymalna jaką zarejestrował GPS ;) 73,71 km/h! Zdecydowanie mój rekord. Pewnie prędkość ta została osiągnięta podczas lotu na chodnik ;) Nie źle.

Pokaż trasę GPS

Dokończenie 2012 roku cz. 1

Czwartek, 18 października 2012 · dodano: 09.01.2013 | Komentarze 0

Tylko dla uzupełnienia... Jazda po dłuższej przerwie - troszkę pochorowało mi się...:( Wyjazd o 17 po pracy. Stara trasa bez żadnych przygód ;)

Do wyjazdu przygotowałem się w Bene Sport na spiningu. Tam niestety nie obyło się bez kłopotów. Zgubiłem pasek do pulsometru - nikt nie oddał... Wyniki z pulsu wpisuję takie jakie uzyskałem na spinningu do chwili zgubienia paska. W sumie chodziłem 2-3 razy w tygodniu po 2 godziny przez miesiąc. 15.10. pasek zaginął

Data / Czas / HR AV / HR MAX / kcal
08.10./ 2:00 / 155 / 180 / 1814
10.10./ 2:00 / 147 / 176 / 1518
12.10 / 2:00 / 139 / 172 / 1469
15.10 / 1:30 / 125 / 163 / 1034
Pokaż trasę GPS

Pdjazd na Szlaku Orła Bielika - Arek 2:0

Poniedziałek, 17 września 2012 · dodano: 17.09.2012 | Komentarze 3

Wyjeżdżając z domu przed 18-tą plan podróży zmieniałem co chwila. Nie miałem kompletnie pojęcia gdzie jechać. Jedno co wiedziałem to iż mój powrót miał być ok. 20-tej. Syrenka po maratonie w Wieleniu oblepiona zachniętym błotem więc przydałoby się ją "wykąpać". Przez rondo Hakena skierowałem się więc na Ehrle gdzie miało się odbyć mycie. Po drodze pomyślałem, że nie opłaca się teraz myć i zrobię to jak będę wracał. Minąłem myjnię i pojechałem w kierunku Pomorzan. Pamiętam (albo mi się wydaje) jak parę lat temu przejechałem autem z Pomorzan do Ustowa (inną drogą niż Tama Pomorzańska). Postanowiłem poszukać tej drogi. Troszkę zajęło mi szukanie, błądziłem ale i tak nie znalazłem tej drogi. Skorzystałem z kładki nad torami na ul. Budziszyńskiej. Nie dałem na początku za wygraną i skierowałem się w kiedunku odwrotnym do Ustowa. Dojechałem do bramy, która prowadziła na działki i zawróciłem do Ustowa. Minąłem Ustowo i wtedy zaświtała myśl aby sprawdzić się jeszcze raz z podjazdem, na którym poległem 24.06. Wtedy nie dość, że przegrałem z tym podjazdem to jeszcze przez tydzień chodziłem o kulach ze zwichniętym stawem skokowym. Wjechałem dobrze nastawiony na Szlak Orła Bielika i zaatakowałem... Niestety nie udało mi się pokonać go pokonać... Po wjechaniu na ok 1/3 wysokości rower stanął a ja pomny pierwszej przegranej z tym podjazdem delikatnie położyłem się w krzaki;) Siła była, nogi mocne... ale tym razem znowu nie dałem rady. Będę próbował aż w końcu ją pokonam. Zastanawiałem się przy okazji jak to zrobić... czy ktoś to robił... chciałbym to zobaczyć ;) Resztę podjazdu pokonałem... pieszo. Byłem trochę zły, że się nie udało. Za karę wyznaczyłem sobie nowy cel. Mimo, że się powoli zaczęło ściemniać postanowiłem przejechać cały szlak. Oczywiście znowu zabłądziłem, na odcinku Moczyły - Kamieniec za wcześniej zjechałem z drogi i dojechechałem do posiadłości oznaczonej znakiem "TEREN PRZYWATNY - WSTĘP WZBRONIONY". No i kolejna w tym dniu nawrotka i to w dodatku pod górę;) Jak się później okazało prawidłowy zjazd na szlak był kilkanaście metrów dalej. Pierwsze kilkaset metrów to piach, po którym jechało się bardzo niepewnie ;) Reszta część szlaku to nawieszchnia twarda pokryta drobnymi kamieniami, gałęziami i innymi drobnymi przeszkodami. Początek to delikatny i szybki zjazd, który po 1/3 trasy do Pargowa zamienia się w delikatny aczkolwiek długi podjazd. Miejscami zdarzają się krótkie odcinki bardziej wymagające. Gdy dojechałem do Pargowa zrobiło się już bardzo "szaro". Dla mnie ten Szlak Orła Bielika to porażka. Totalnie zmarnowane pieniądze pochodzące z dotacji Unii Europejskiej. Lepiej byłoby gdyby zostawić ten szlak bez jakichkolwiek zmian. Co prawda nie jeździłem tam wcześniej ale zdecydowanie lepiej byłoby jeździć po ubitym piasku bez tych kamieni. Jak spadłby deszcz zobiłoby się bardziej emtebosko ;) Krótko mówiąc ROZCZAROWANIE. Stanąłem na rozjeździe w Pargowie - do powrotu miałem 45 min. Ruszyłem więc najkrótszą drogą do Kamieńca. Na rozjeździe w Kamieńcu uśmiechnęło się do mnie szczęście, spotkałem tubylca i zapytałem o drogę której nie znałem. W odpowiedzi usłyszałem - Rosówek, przejście graniczne, Kołbaskowo. No to w drogę! Było już całkiem ciemno gdy dojechałem na przejście graniczne w Rosówku. Pozostał mi tylko odcinek Kołbaskowo, Smolęcin, Warzymice. Pokonałem go w miarę szybko mając jeszcze spory zapas sił. Drogę delikatnie oświetlał mi mój stary zestaw CatEye. To troszkę mało jak na takie wyprawy. Potrzebny jest zdecydowanie lepszy zestaw.
.
Pokaż trasę GPS

Z przygodami na Michałki 2012

Sobota, 15 września 2012 · dodano: 15.09.2012 | Komentarze 0

Było dokładnie tak jak opisałem to w ostatnim wpisie. Do ostatniej chwili podchodziłem bardzo sceptycznie do wyjazdu na maraton Michałki w Wieleniu. Jednak są osoby, którym się nie odmawia i tak było tym razem. Zapisałem się dwa dni przed startem i asekuracyjnie wybrałem dystans MINI (żałuję tego wyboru). Sobota pobudka 5:45 czyli wcześniej niż w normalny dzień tygodnia gdy wstaje o 6:00. Dzień wcześniej po przeczytaniu kilku postów z opisami trasy postanowiłem wymienić opony na szersze i zmienić siodło na te, które otrzymałem z rowerem. Potem pozostało mi tylko spakowanie ubrań. Zabrałem ze sobą ubrania na wszystkie warianty pogodowe w tym kurtkę i ortalion. Przygotowałem wszystkie potrzebne rzeczy dzień wcześniej bo wiedziałem, że rano nie będzie czasu na nic. Po pobudce, szybki prysznic, śniadanie i byłem prawie gotowy na wyjazd. Godzina o której mieli po mnie przyjechać Krzysiek i Paweł była 3 razy zmieniana. Najpierw 7:15 potem 7:00 a w piątkowy wieczór stanęło na 6:45. No cóż trzeba się dostosować. O 6:45 telefon – jesteśmy! No to plecaki w dłoń, do piwnicy po rower i melduję się przy aucie. Oczywiście delikatnie spóźniony – miałem czekać jak będą podjeżdżali, no cóż – odziedziczyłem cechę „NA OSTATNIĄ CHWIĘ” ;) Rowery na aucie ruszamy w drogę. Przed nami 180 km do Wielenia. Trasa minęła dość szybko i komfortowo. Dobre auto = fajna podróż  Wjeżdżamy na teren gdzie przewidziany był start zawodów. I nagle…. w głowie myśl – NIE ZABRAŁEM KASKU!!! Był w piwnicy i miałem go zabrać razem z rowerem, gdyby był powieszony na kierownicy to bym go wziął, jednak dzień wcześniej gdy przygotowywałem rower odłożyłem go obok no i w pośpiechu nie zabrałem go….  Krzysiek mnie uspokaja… damy radę, pożyczymy albo coś wymyślimy. Ja nie jestem tak dobrej myśli. Już kombinuję ja nie jadę, więc oddam swój rower Pawłowi – jest dobry i na mojej Syrence może mieć dobry wynik. Odbieramy numery i pytamy się przy okazji organizatorów o sklep rowerowy lub o ewentualne wypożyczenie na czas zawodów kasku. Prowadzący zawody deklaruje, że będzie ogłaszał informacje o kasku… Przy okazji pytamy o sklep. Okazuje się, że jest sklep rowerowy w Wieleniu naprzeciwko kościoła. Po przebraniu się ruszamy na rozgrzewkę i poszukiwanie sklepu. W pośpiechu minęliśmy kościół i sklep, dojeżdżamy do końca miejscowości i wracamy. Po drodze czeka na nas Paweł, który znalazł sklep. Wchodzę do sklepu i pytam o kask… Sprzedawca oznajmia, że wczoraj sprzedali wszystkie kaski i zostały jedynie dziecięce… Czy ja wyglądam na dziecko? ;) Wychodzę ze sklepu zrezygnowany. Wtedy Krzysiek wpada na pomysł – Co ci szkodzi zobaczyć dziecięce? Wchodzę do sklepu ponownie. Pytam się o największy dziecięcy kask. Sprzedawca podaje mi skorupę, wkładam na głowę – PASUJE! Sztuka jest sztuka – kupuję dziecięcy kask i wracamy na start ;)

Tak wygląda droga po kask
Pokaż trasę GPS


A tak zabawnie wyglądam w dziecięcym kasku ;)

Maraton Michałki 2012 MINI

Sobota, 15 września 2012 · dodano: 15.09.2012 | Komentarze 2

Po przygodach z kaskiem wróciliśmy do samochodu aby dokończyć przygotowania do startu. Zamocowaliśmy na rowerach numery startowe, na nogi założyliśmy chipy i pojechaliśmy na stadion. Organizatorzy podzielili start na dwie grupy po około 200 osób. Pierwsza grupa to ludzie, którzy zdecydowali się na dystans GIGA i MEGA w drugiej grupie startowej zawodnicy, którzy mają przejechać dystans MINI. O 10:00 start pierwszej grupy. Do startu miałem pół godziny więc zgodnie z obietnicą ustawiłem się aby zrobić kilka zdjęć Krzyśkowi i Pawłowi, którzy startowali na dłuższym dystansie. Ciężko było ich wypatrzyć w tłumie mocno ściśniętych zawodników ale się udało! 

Krzysiek i Paweł na starcie


Przygotowania do startu na dystansie MEGA i GIGA

Zrobiłem kilka zdjęć a potem wróciłem do samochodu zostawić aparat, zabrać mój nowy kask i dokończyć przygotowania. Kiedy ponownie wróciłem na stadion ujrzałem taką samą grupę ludzi ustawionych do startu. Chcąc nie chcąc ustawiłem się na końcu stawki czekając na 10:30. Obok mnie ustawili się zawodnicy z THULE TEAM, którzy do ostatniej chwili robili jeszcze pamiątkowe fotki. Start zgodnie z planem o 10:30. Pierwsze 2,5 km to asfaltowa droga. Gdzie każdy próbował zająć dobrą pozycję przed wjazdem do lasu. Jak się później okazało był to jedyny odcinek, na którym nie było szansy na wywrotkę. Początkowo droga przez las prowadziła po w miarę ubitym piasku poprzecinanym korzeniami, gałęziami i kamieniami. Chwilę potem było jeszcze gorzej. Na pierwszym zjeździe – piasek. Jadę za jedną z zawodniczek grupy THULE i nagle w piasku pierwsza wywrotka. Hamuję ostro i zatrzymuję się aby na nią nie najechać. Pierwszy przymusowy postój i udało mi się nie wywrócić. Jedziemy dalej – na drodze coraz więcej błota i sporej wielkości kałuż. Stawka zawodników rozciąga się i jest coraz mniej wyprzedzania. Drogi są tak wąskie, że prawie nie ma możliwości aby kogoś wyprzedzić. Przy przejazdach przez błoto i kałuże przeważnie jest jedna możliwość aby nie wpaść do wody. Na jednym z takich przejazdów udaje mi się ześliznąć z jedynie słusznej drogi i wpadam do kałuży. Na szczęście dno jest w miarę twarde. Udaj mi się nie przewrócić i z pióropuszami wody wyjeżdżam z niej. Jednak to dopiero początek trudności jakie czekały na zawodników. Chwilę później pierwszy stromy podjazd a właściwie podejście po piasku. Zejście z roweru i podchodzimy w grupce 5-6 osób pod górę. Potem z powrotem na rower i dalsza wspinaczka po leśnych ścieżkach. W sumie były 3 takie podejścia po piasku kiedy było trzeba zejść z roweru i go prowadzić. Po tych przygodach krystalizuje się grupka 3 zawodników w której znalazłem się również ja oraz chłopaki z THULE i ULTRA TEAM. Jedzie się dobrze, mijamy pojedynczych zawodników. Tempo nadaje głównie chłopak z THULE. W pewnym momencie prowadząc wjeżdża w kałużę i notuje spektakularnego kozła. Zwalniam, pytam się czy wszystko OK – w odpowiedzi słyszę – w porządku więc jadę dalej. Zostajemy we dwójkę. Chłopak z ULTRA TEAM cały czas jedzie z tyłu za mną. W końcu widzę następnego zawodnika z THULE. Przyciskam jeszcze mocniej i doganiam go gubiąc chłopaka z ULTRA TEAM. Jednak wysiłek spowodowany pogonią był tak duży, że nie mam już mocy aby dawać mu zmiany. Wtedy słyszę propozycję abym usiadł na kole. Dziękuję i korzystam z oferty. Jedziemy tak przez jakiś odcinek, udało mi się złapać oddech więc daję zmianę. Jedziemy tak po ubitej, kamienistej budowie jakiejś drogi. Niestety tym razem obieram złą drogę i wpadam w głęboki piach. Zakopuję się ale nie upadam. Wydostanie się z piachu i kolejna pogoń za chłopakiem z THULE spowodowała kolejny odpływ sił. Dogania nas chłopak z ULTRA TEAM. Jedziemy we trójkę. Wtedy on daje zmianę i odchodzi. My już nie mamy wiele sił aby gonić. Zresztą to nie miałoby sensu bo droga się urywa i zaczyna się przejazd wzdłuż Noteci po bezdrożu wąskim paskiem pełnym dołów i trawy. Jak się okazuje jest to odcinek prowadzący do stadionu i mety. W pewnym momencie chłopak w THULE zaplątuje się w trawie i spada mu łańcuch… Nie wiem co robić… Chciałem dojechać za nim – pomógł mi więc powinien być przede mną. Mówi do mnie – JEDŹ – więc mijam go i jadę dalej do mety. Wjeżdżam na stadion, runda po bieżni i jestem na mecie. To był prawdziwy test dla mnie i dla mojej Syrenki. Udało mi się przejechać bardzo ciężką trasę bez upadku i bez żadnej kontuzji. Wreszcie moja Syrenka wygląda na prawdziwy rower MTB, cała w błocie z numerem startowym. Tak wygląda ślicznie, choć niestety jutro czeka ją myjnia. Jestem zadowolony z tego przejazdu mimo nie najlepszej pozycji na mecie. Na 188 zawodników mini zająłem 125 pozycję a w mojej kategorii M4 miałem 24 miejsce na 31 zawodników. Pocieszam się tym, że to mój pierwszy sezon, dopiero drugi maraton, a pierwszy w tak ciężkim terenie. Może miejscami jechałem zbyt asekuracyjnie ale przecież nie od razu Rzym zbudowano. Trzeba trenować i jeszcze raz trenować. Znaleźć trudniejsze tereny gdzie można poćwiczyć technikę jazdy. Jeżdżąc po niemieckich dróżkach nie nauczę się jak radzić sobie w terenie.
Podsumowując – bardzo udany dzień, ciężka i wymagająca trasa (maraton dookoła Miedwia to był jednak spacerek), lekcja aby się przygotowywać wcześniej do takich wyjazdów zabierając wszystkie potrzebne rzeczy. Następnym razem może nie być sklepu z dziecięcymi kaskami.
Dziękuję Krzyśkowi i Pawłowi za wyborowe towarzystwo po raz kolejny. Do zobaczenia na następnym maratonie!


Paweł na mecie (72 miejsce w OPEN GIGA i 16 miejsce w M2 2:48:54)


Krzysiek na mecie (126 miejsce w OPEN GIGA i 26 miejsce w M4 3:13:16


Arek nie na mecie (125 miejsce w OPEN MINI i 24 miejsce w M4 1:33:09


Zawodniczka THULE TEAM w charakterystycznym stroju grupy, której członkowie bardzo pomagali na trasie

Pokaż trasę GPS

Jeszcze raz w drugą stronę

Wtorek, 4 września 2012 · dodano: 06.09.2012 | Komentarze 0

Tak mi się spodobała droga w drugą stronę, że postanowiłem ją odwiedzić ponownie. Tym razem z aparatem więc wrzucę później kilka fotek. Tak jak ostatnim razem było super. Tym razem miałem jakoś jeszcze więcej siły, nogi pracowały jak trzeba, oddech nie uciekał (chociaż jestem przeziębiony). Bardzo miła wycieczka. Co ciekawe drugi raz ten sam oddcinek miał odrobinę inną długość a nawet poziom wzniesień ;) Mapy nie zamieszczam bo jest dokładnie taka sama jak dwa posty temu.


Jezioro Lebhen


Ścieżka dookoła jeziora Lebhen


Moja Syrenka w naturalnym środowisku

Leniwe września początki

Sobota, 1 września 2012 · dodano: 06.09.2012 | Komentarze 0

Słoneczna sobota, po bardzo "intensywnym" piątkowym wieczorze była baaaardzo leniwa. Tym razem było relaksacyjnie jak nigdy. Udało mi się osiągnąć najlepszą średnią z moich dotychczasowych wycieczek zarejestoranych na bikestats ;) BRAWO :) Dzięki takiej prędkości nie musiałem po powrocie korzystać z prysznica ;) HR Max 138 o HR avg 100 mówią wszystko ;)

Pokaż trasę GPS

W odwrotnym kierunku to całkiem inna trasa

Czwartek, 30 sierpnia 2012 · dodano: 06.09.2012 | Komentarze 0

Po przygodach z serwisem w którym kupiłem rower, wreszcie udało mi się ruszyć w trasę (przy odrobinie czasu postaram się ją dopisać). Pogoda ponownie idealna, bezwitrznie, nie za ciepło, nie za zimno - super! Nie miałem wiele czasu a trasa, którą jeżdżę na codzień już mi się troszkę opatrzyła postanowiłem coś zmienić. Co będzie jeżeli trasę, którą pokonujesz "na codzień" pojedziesz w odwrotnym kierunku? Okazało się, że ta zama droga jest zupełnie inna. Nie chodzi o to, że tam gdzie były zjazdy teraz są podjazdy i odwrotnie. Chodzi bardziej o punkt widzenia. Mimo, że patrzę na to samo podczas jazdy to z drugiej strony i w odwrotnym kierunku świat wygląda inaczej. Widzę rzeczy, których do tej pory nie widziałem! Krajobraz jest zupełnie inny. W okolicach Kołbaskowa dopadł mnie deszcz, który wisiał nade mną przez całą wycieczkę ;) Na razie moja nowa droga ;)
CDN...

Pokaż trasę GPS

Pętęlka po przerwie

Czwartek, 23 sierpnia 2012 · dodano: 24.08.2012 | Komentarze 0

Po krótkiej przerwie spowodowanej niedyspozycją podczas ostatnich wyjazdów za namową Grzegorza (dzięki) dałem sobie parę dni wolnego. Przy okazji spaliłem się na słońcu co pomogło mi w chwilowym rozstaniu z rowerem. Nosiło mnie przez kilka ostatnich dni aż wczoraj nie wytrzymałem i postanowiłem sprawdzić jak jest. Wniosek - jest nie źle! Miałem pojechać zdecydowanie spokojnie bez wysokiego tętna co się udało. Mimo tego prędkości jakie uzyskiwałem były zadowalające. Odpoczynku było mi trzeba. Teraz do końca roku zdecydowanie rekeacyjnie już będzie bez specjalnych spinek i założeń. Na następny sezon postanowiłem sie przygotować się zdecydowanie lepiej. Tym razem z planem treningowym i wszystkimi tymi "cyklami" ;) Dzisiaj z Empiku odbieram pomoc dydaktyczną w postaci Biblii treningu kolarza górskiego ;) Co prawda gór ci u mnie jak na lekarstwo ale coś się znajdzie - dla chcącego nic trudnego.
Moja tytułowa pętelka wyglądała tak:

Pokaż trasę GPS

Moje nogi mówią nie!

Piątek, 17 sierpnia 2012 · dodano: 17.08.2012 | Komentarze 2

To drugi dzień wręcz wymarzony do jazdy na rowerze. Jednak chyba nie dla mnie. Złe przygotowanie do sezonu i chęć przeskoczenia o poziom wyżej poprzez jeżdżenie bez "mapy" kończy się dla mnie kompletnym brakiem siły w nogach. Mimo tego, że organizm mówi tak i tętno jest na niskich pułapach nogi kompletnie nie chcą współpracować. Na prostych jeszcze jako-tako, rower jedzie prawie sam ale najmniejsze podjazdy sprawiają mi trudność. Redukuję przełożenia i jadę na maksymalnie wysokiej kadencji... Czas chyba na jakiś odpoczynek? Sam nie wiem co mam zrobić aby zmienić ten stan rzeczy. Zacząłem od skrócenia dystansu... ale nawet na 30 km czułem się nie najlepiej. To znaczy ja czułem się dobrze jednak moje nogi zdecydowanie NIE! :(

Pokaż trasę GPS

Na domiar złego ok 1 km przed "metą" akumulatory w gps przestały działać. Oczywiście na "Moje trasy" także nie mam co liczyć... Apka wyłączyła się po 11 km... :(